1.Ի՞նչ է բանահյությունը:

Բանահյուսությունը ժողովրդական բանավոր ստեղծագործությունների. ամբողջություն է.

2.Ի՞նչ խմբերի է բաժանվում բանահյուսությունը:

Բանահյուսությունը բաժանվում է 3 հիմնական խմբի` արձակ-պատմողական (հեքիաթ, առակ, ավանդություն), չափածո-երգային (ժողովրդական վեպ, վիպական, ծիսական, քնարական երգեր, ժողովրդական խաղեր) և բանաձևային (առած, հանելուկ, երդում, անեծք, օրհնանք-բարեմաղթություն): Երբեմն երեքն էլ հանդես են գալիս միաժամանակ (չափածո-երգային հատվածներ ունեցող արձակ հեքիաթներ, զրույցներ կամ արձակ-պատմողական հատվածներ ունեցող ժողովրդական վեպ, վիպական երգեր):

3.Ինչպե՞ս է ստեղծվում բանահյուսական նյութը:

Բանահյուսական յուրաքանչյուր երկ ծագումով` անհատական է, բնույթով՝ կոլեկտիվ ստեղծագործություն. տարածվում է տեղից տեղ, ժամանակաշրջանից ժամանակաշրջան, փոխանցվում սոցիալական տարբեր խմբերի, փոփոխվում թե՜ ձևով (լեզու-բարբառ, տաղաչափություն, կատարման եղանակ), թե՜ բովանդակությամբ (կոնկրետ իրականություն, գաղափարախոսություն): Այդպես առաջանում են միևնույն երկի մի քանի տարբերակներ:

2. Համացանցից դուրս դրել առած֊ասացվածքներ։

Աշխատանքը սև է , հացը՝ սպիտակ։
Արագ եմ քայլում , ասում են ՝ ծուռ է, կամաց եմ քայլում , աում են ՝ կույր է։
Գողը գողից գողացավ, աստված վերից զարմա-ցավ:
Մեկ ծաղկով գարուն չի գա:
Շատ ծիծաղը լաց կբերի:
Քաղցր լեզուն օձը ծակեն կհանի:

3. Այդ ասացվածքներից առանձնացնել այն ասացվածքները, որոնք հասկացվոււմ են նաև ուղիղ իմաստով։

Աշխատանքը սև է , հացը՝ սպիտակ։

Գողը գողից գողացավ, աստված վերից զարմա-ցավ:

4. Համացանցից դուրս գրել ժողովրդական հանելուկներ։

Չորս ոտք ունի, բայց շուն չի,
Զու է ածում, թռչուն չի,
Խոտ է ուտում կովի պես,
Պատյան ունի, բայց տուն չի:

(Կրիա)

Նա ապրում է շարժուն տան մեջ,
Ծտի նման խայտում անվերջ,
Առավոտից մինչ իրիկուն
Չունի հանգիստ ու չունի քուն:

(Ձուկ)