Պայմանագիր է համարվում երկու և ավելի անձանց համաձայնությունը, որն ուղղված է քաղաքացիական իրավունքներ և պարտականություններ առաջացնելուն, փոփոխելուն կամ դադարելուն։ Պայմանագիրը կամային ակտ է, կողմերի կամավոր համաձայնություն։ Պայմանագիր կնքելուն հարկադրել չի թույլատրվում, բացառությամբ այն դեպքերի, երբ պայմանագիր կնքելու պարտականությունը նախատեսված է օրենքով կամ կամովին ստանձնած պարտավորությամբ։

Պայմանագրերի տեսակները տարբեր են։ Դրանցից են `

1. Հիմնական ու նախնական պայմանագիր

Նախնական են համարվում այն պայմանագրերը, որոնցով պայմանավորվող կողմերը պարտավորվում են դրանով նախատեսված պայմաններով ապագայում կնքել հիմնական պայմանագիր։

Հիմնական է համարվում այն պայմանագիրը, որը կողմերի համար անմիջականորեն առաջացնում է գույքի փոխանցման, աշխատանքների կատարման, ծառայությունների մատուցման կամ քաղաքացիաիրավական պարտականությունների իրականացման հարաբերություններ։

2. Հատուցելի ու անհատույց պայմանագիր

Հատուցելի են համարվում այն պայմանագրերը, որոնցով մի կողմի կատարվածի դիմաց մյուս կողմը պետք է փոխհատուցի։ Հատուցումը կարող է լինել դրամով, գույքով կամ որոշակի աշխատանքի կատարմամբ։

Անհատույց է ճանաչվում այն պայմանագիրը, որով կողմը պարտավորվում է որևէ բան հանձնել մյուս կողմին, առանց նրանից վճար կամ այլ հանդիպական կատարում ստանալու։ Օրինակ ` գույքի անհատույց օգտագործման պայմանագիր, նվիրատվության պայմանագիր։

3. Կոնսենսուսալ ու ռեալ պայմանագրեր

Կոնսենսուալ են համարվում այն պայմանագրերը, որոնց կնքման համար բավական է միայն կողմերի համաձայնությունը, որևէ գործողության կատարում չի պահանջվում։

Ռեալ են կոչվում այն պայմանագրերը, որոնք կնքված են համարվում, երբ կողմերի փոխադարձ համաձայնության հիման վրա կողմը մյուսին իր է հանձնում։

1.Կարդացեք Աիդա Պետրոսյանի հոդվածը և գրե´ք ձեր դիտարկումները:

Հազիվ են, է՛, քայլում, 1-2 կամ 3 տարեկան են: Ինչքան շատ են գայթում-ընկնում: Տոտիկ-տոտիկ, մինչև ե՞րբ… Մինչև կանգնում են ոտքերի վրա, մինչև ճկուն ու հավասարակշռված են դառնում… Ե՞րբ է այդ մինչևը…
Ա՛յ, եթե չվախեցավ, չտատանվե˜ց… մինչև կարողացավ աստիճաններն ինքնուրույն ու անվտանգ բարձրանալ-իջնել, մինչև աթոռների տակով-վրայով սահեց-ելավ-պառկեց-թռավ-սողաց, քայլեց ուղիղ գծի կամ պարանի վրայով. կառավարեց մարմինն ու շարժումները, ծառ բարձրացավ…
Հրաշալի է, հավես, սիրելի, եթե չեն արգելում մանկանը, թողնում են, օգնում-աջակցում են, որ նա իր կամքով-ուզելով, մեծերի ու մյուս փոքրերի հետ ազատ, առանց արգելանք-խոչընդոտի վազի, մագլցի, ցատկի… իսկական մանկական մարմնակրթություն՝ բնական-իրական, ընկնել-ելնելով` անվտանգ ընկնել-ելնելով:
Վատ չէ, որ կան մարզական ծրագրեր, մարզագործիքներ:
Լավ չէ, եթե դրանք պարտադրանքով-պարապմունքով են, դասացուցակով:
Լավ չէ, եթե մարզագործիք են ու վերջ, խաղալիք չեն դարձել, ինչպես ամեն ինչ սանի շրջապատում, գործիք են մնացել:

Ստացվում է այնպես, որ նախակրթարանում սանի կյանքի տնօրենը դաստիարա՞կն է… Չէ, նա էլ չէ: Ինչ-որ կաբինետում (ոչ աշխատասենյակում) նստած չինովնիկ է որոշում, թե օրը քանի րոպե, որ ժամին պիտի մարզանք անի 2 կամ 3 տարեկանը: Մարզանք անի, է, ոչ թե մարզվի: Բա երեխան, նրա բնույթը, պահանջներն ու պահանջմունքները, բա բնությունը… օրն՝ իր անցուդարձով: Լավ է, մեծանալն էլ հրամանով ու ծրագրով չէ:
Մեկից մինչև հինգ տարեկան, հետո էլ, երեխան ապրում է իր համար, իրեն հարմար, մարմինն էլ ընթացքում կրթվում է, մարմնակրթությունը վերածվում է մտածողության ու մշակույթի.

հիգիենա
անվտանգ, ճկուն, կառավարելի շարժումների մշակում ամենօրյա գործունեությամբ
մարմնամարզություն՝ մարմնի, կազմության, կեցվածքի ձևավորում
լող
հեծանվավարություն
մարզական գործիքներ
Ո՞ր դասացուցակում կամ մեթոդական ձեռնարկում կտեղավորվի մանկան իրական կյանքը

Անվտանգություն. Ճկունություն, շարժումներ… միտք
Ով է չափել-որոշել, որ տեղում քայլքը կամ առավոտյան սովորական դարձած մարմնամարզությունն ավելի մարզական-կոփող-զարգացնող են, քան ծառ բարձրանալը կամ դրա փորձը, քարերի վրայով քարից քար թռչկոտելը, հեծանիվ քշելը, նույնիսկ սեղանների վրայով քայլել-վազելը…
Անվտանգ-հարմար-մտածված տեղաշարժ, սեփական շարժումների կառավարիչ-ռեժիսոր, էլ չեմ խոսում միջավայրի յուրացման մասին. սրանք մարմնակրթության խնդիրներ չե՞ն, հատկապես փոքրերի համար:
Լիովին անվտանգ միջավայր էլ չի լինում: Ավտանգությունը լինում է միջավայրի յուրացումով, շարժումների և մտքի ճկունությամբ:
Շարժումներն ուղղորդելու, հմտորեն շարժվելու կարողությունները երեխայի անվտանգության միջոցն են, մկաններն են զարգանում, մարմինը, միտքը…

Ժամանակ, ջանքեր և հետևողականություն են պետք. ամենօրյա -անկաշկանդ, անարգել ու անպարտադրանք, խաղ-վարժանք իրական կյանքի միջոցով: Թելադրողն էլ երեխայի մարմինն է, նրա ներսում դեռ ապրող բնությունը, էներգիան…

Այսպիսի մի խաղ: Մի կետից (նստարանից, աթոռից, լվացարանից, ծառից…) մյուսը գնալ`

տարբեր ճանապարհներով
ամենակարճ ճանապարհով
ամենաերկար ճանապարհով:
Ամենակարճ ճանապարհից պետք է շեղվել՝ ինչ-որ բան բերելու, վերցնելու և հասնել վերջնակետ`

արագ
դանդաղ
թռչկոտելով:
Հորինել են Նոր դպրոցի սաները: Չեն հորինել, սկսել են խաղալ, և այսպես է ստացվել:

Մարզական-մարմնամարզական տարբեր վարժություններ, խաղեր, արգելքների հաղթահարում, ճամփորդություններ…
Շրջապատում ամեն ինչ կարող է մարզագործիք դառնալ: Ինքը՝ սանն է այդպես տեսնում-վերաբերվում (իհարկե առանց տերմին-ձևակերպումների). եթե չբարձրանա, չթռչի աստիճաններով (այ լավ միջոց), չքայլի բազմոցի թիկնակի վրայով, չմտնի-չսողա սեղան-աթոռների տակուվրայով, ինչպե՞ս կարող է ճարպիկ-ճկուն-մարզված լինել, պաշտպանված-անվտանգ լինել:
Վերնագիրն էլ՝ Ճարպկամարզություն:
Կամ էլ՝ բակում…
Կամ ՝ Կոնֆետ ուտելու համար պետք է կարճ ճանապարհը գտնել:
Իսկ մենք արգելում ենք, չէ՞, ոնց որ մեր բան ու գործը դա է և ոչ մարզանստարան, մարզապատեր, մարզապարկեր, մարզաինչկուզեք ավելացնելը:
Բա որ երգ-պարն ու խաղը հանկարծ բաժանվեին մարմնից, շարժումից… տխուր կլիներ:
Դրանք միասին են, մասնագետները կասեն՝ ինտեգրված-միջառարկայական…
Հ. Թումանյանի «Ծաղիկները» կարելի և մի քիչ մարզական դարձնել, կամ լիովին մարզական: «Խաղչա-հուղչա»-ն էլ պակաս մարզական չէ:
Ո՞ր մանկական խաղը մարմինը կրթելու միջոց չէ: Բա մեծերն էլ՝ ով ասես՝դաստիարակ, օգնական, ծնող… չմանկանա՞ն… չե՞ն երազո՞ւմ, նույնիսկ՝ թաքուն: Օրվա մասը տարբեր ձանձրալի պարապմունքների ու չգիտես ինչի վրա կորցնելու փոխարեն, խաղում են` իրենց հետ իրենց հորինած-առաջարկած, մեծերի համար անսպասելի խաղեր:
Այ լավ առավոտյան մարմնամարզությո˜ւն՝ իմացած երգ ու խաղով, ոտանավորով:
Օրվա կեսին կամ վերջում էլ կլինի… (Հիշո՞ւմ եք «Ծաղիկները») :
Կրթահամալիրի շրջանավարտները գուցե չեն էլ մտածել, որ իրենց նվերը նաև այսպես կօգտագործեն, բայց գեղարվեստի ընկեր Բուրիկն ու իր ընկերները լավ գիտեն իրենց գործը:
Ամեն ինչ պարզ է, հետաքրքիր, սիրելի… միայն կամք է պետք, հետաքրքիր միտք, միջավայրը ճիշտ կազմակերպելու ձգտում, սաներին լսել-վստահել-հասկանալ…

Փոքր սեբաստացիները՝ մեծ մարզասրահում

Այսպես, անվերջ է չորս կամ հինգ տարեկանը, խաղալիքն էլ իր մարմինն է:
Գնդա˜կ կա… բա˜ն կա…

Կրլնի, չիլնի մի մարդ: Էս մարդին մի սուրու ոչխար կունենա: Օրեն մի օր էս մարդը հանդումը քնով կընկնի, կզարթնի, կտենա՝ սուրուն աղաքիցը կորել ա։ Էդ խեղճ մարդը քառ ա ըլնում։

Ընկնում ա ճամփա դպա իրա սուրուն, սաքի գանի։ Դրան ճամփին մի մարդ ա ռաստ գալի, որ արտը վարում էր, կասի.— Բար’աջողում ա՛ղպեր, իմ ոչխարի սուրուն չե՞ս տեհե՞ դվորը գնաց։

Էս մարդի բախտիցը վար անողն էլ ա քառ ըլնում։ Նա հենց իմանումա, թե էդ սուրու կորցնողը ասում ա. «Ինձ էլ տեղ տու վարեմ»:

Զեռով շանց կտա դպա արտի գլուխը, կասի.— Ա՛յ, հրե ընտեղ անվարել ա, գնա ընգե վարա։

Նա հենց իմանում, թե ասում ա. «Սուրուն դե՛սը գնաց»։ Էդ ճամփեն բռնում ա, դուզ էթում ա, էթում ա էթում, դրուսա որ, իրա սուրուն գտնում ա։

Միտքն ա անում, թե մի ոչխար, յա էծ տանի էն վար անող մարդին, որ ըտենց լավություն արեց, իրա ոչխարը գտավ:

Իրա սուրուի միջին մի պոզը կոտրած էծ ա ըլնում, էդ էծը ջկում ա, տանում ա վար անողին փեշքաշ. վար անողը հենց իմանամ ա՝ ասում ա. «Իմ էծի պոզը խի՞ ես կոտրե», ասում ա․— Ա՛յ ջանը՜մ, դյուզը՞մ, ես ընչի՞ց եմ խաբար, ե՜ս որդե, քո՛ւ սուրուն որդե, որ պոզը կոտրեի։

Նա՝ հա, սա չէ՛։ Դրանք ըտենցությունով տալիս են, եքա կռիվ են անում։

Նոր միտք են անում, ասում են. «Էթանք դպա գեղը, ճամփին ո՛վ ռաստ գա նրան հարցնենք․ թող նա մեր գանգատը լսի, տենանք՝ ո՞վ ա մեղավոր»։

Էկուսն էլ ռազի կըլնեն՝ կէթան։ Կէթան, կէթան, կէթան, կտենան՝ հրես մի ջահել հարս ա գալի. հենց էդ հարսին կհարցնեն.— Ա՛յ քիր, ղուրբան, հլա լսի մեր գանգատը, տես՝ որս ենք մեղավոր, ըսե՛նց, ըսե՛նց, ըսե՛նց բան։

Իրենց գանգատը կանեն էս հարսին։

Սրանց բախտիցը էս հարսն էլ ա քառ ըլնում. դու մի ասի դրան իրա կեսուրը տանիցը դուս ա արե։ Հարսն էլ հենց իմանում ա, թե ասում են. «Էլի գնա ձեր տուն», հարսը կասի.— Չէ՛, ախպեր ջան ընչանք կեսուրս չմեռնի, ես էն տունը ոտ չեմ դնի։

Դրանք կտենան, որ սա էլ ա իրանց օրին, մի զադ ա, կթողան կէթան իրանց բանին։

Մոտիվացիա նշանակում է այն էներգիան կամ մղումը, որը մարդը զգում է ինչ-որ բան անելու համար: Մոտիվացված լինելն այնուհետև խթան կամ ոգեշնչում է գործելու, մինչ ցանկալի նպատակին հասնելը:Սովորաբար այն դիտվում է որպես ունիտար ֆենոմեն, բայց կարող է փոփոխական լինել մեր կատարած յուրաքանչյուր առաջադրանքի համար ՝ սկսած փոքր նպատակին հասնելու փոքր դրդապատճառից մինչև խիստ ցանկալի բանի հասնելու մեծ դրդապատճառ:Այս երեւույթը ներառում է փոխկապակցված ընկալումների, արժեքների, համոզմունքների, հետաքրքրությունների և գործողությունների մի շարք: Մոտիվացիան տարիքի հետ փոխվում և մեծանում է, բացի այդ երեխաների մոտ նրա արտաքին տեսքը կանխատեսում է դրա առանձնահատկությունները կյանքի ավելի ուշ:

Ի դրդապատճառների տեսակները դրանք ներքին, արտաքին, անմոտիվացված, դրական, բացասական, առաջնային, սոցիալական, հիմնական և առօրյա դրդապատճառներ են: Նպատակին հասնելու համար անհատները պետք է ունենան այդ նպատակը հստակ սահմանված և ունենան անհրաժեշտ հմտություններ, ակտիվացում և էներգիա:

Բացի այդ, դուք պետք է տեղյակ լինեք գործունեության մեջ երկար ժամանակ պահպանելու այդ էներգիան (որը կարող է շատ երկար լինել), մինչև հասնեք հաստատված նպատակին:

Աղբյուրը

1. Մասնագիտական ոլորտի գործունեության ուսումնասիրություն:

Ես դժվարությամբ եմ ընտրել 《նախադպրոցական կրթություն》 մասնագիտությունը, բայց չեմ փոշմանել։ Ավարտել եմ նկարչական դպրոց և ցանկանում էի այդ ուղղությամբ շարունակել, ընդունվեցի 《Հագուստի դիզայն 》բաժին։ Երկրորդ կուրսում հասկացա, որ ինձ ավելի է դուր գալիս այս մասնագիտությունը`  նախակրթարաններ այցելելով, երեխաների հետ շատ շփվելով սերս ավելի մեծացավ նրանց հանդեպ։ Ուշ եմ կողմնորոշվել այս հարցում։ Որպես երկրորդ մասնագիտություն ինձ համար դարձավ  դիզայներությունը, որն իմ կյանքում յուրահատուկ դեր է կատարում։ Շարունակելու եմ ուսումս 《նախադպրոցական կրթությամբ》,իսկ որպես սիրելի աշխատանք նաև դիզայնով։

• Ո՞ր հաստատություններն են այս ոլորտի համար մասնագետներ պատրաստում:

ԵՊՀ․ —

• Փիլիսոփայություն
• հոգեբանություն ՝ որպես հոգեբան։

Բաժնում ուսման վարձավճարը ՝ 350- 450.000 դրամ։

Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարան․-

• Հոգեբանություն
• Զինվորական հոգեբանություն
• Կլինիկական հոգեբանություն և հոգեթերապիա
• Անձի հոգեբանություն և հոգեբանական խորհրդատվություն
• Սոցիալական և քաղաքական հոգեբանություն
• Գործնական հոգեբանություն
• Իրավաբանական հոգեբանություն
• Ընտանիքի հոգեբանություն
• Սոցիոլոգիա
• Սոցիալական մանկավարժություն
• Սոցիալական աշխատանք՝ որպես հոգեբան։

Մոտիվացիան ներքին գործընթաց է, որը տեղի է ունենում մարդու մեջ, երբ նա ազդակ կամ կարիք է զգում: Դա պայման է, որը տեղի է ունենում մարդկանց մեջ, երբ նրանք ցանկանում են շրջակա միջավայրի փոփոխություն կամ անձնական փոփոխություն առաջացնել: Մոտիվացիան մարդկանց տալիս է այն էներգիան, որն անհրաժեշտ է մեջտեղում գործելու և իրենց նպատակներին հասնելու համար անհրաժեշտ խնդիրները լուծելու համար:

Դրդապատճառն այն է, ինչը ձեզ ստիպում է գործել ունենալով մի բաժակ և մի բաժակ ջուր խմել, սովորել քննությունների համար, պատրաստվել ժամադրության գնալու ձեր նախընտրած անձի հետ կամ գնալ մարզասրահ և մարզվել:

Հանրաճանաչ մշակույթում «մոտիվացիա» տերմինը օգտագործվում է նկարագրելու համար, երբ մարդը զգում է էներգիա, հետաքրքրություն և ինչ-որ բանի հասնելու ցանկություն: Օրինակ ՝ «Անտոնիոն շատ մոտիվացված է քննությունները հանձնելու համար»:

Ներքին դրդապատճառ

Ներքին դրդապատճառը կենտրոնացած է անձի վրա և վերաբերում է վարքագիծ իրականացնելուն, քանի որ այն հետաքրքիր է, հաճելի կամ հաճելի մարդու համար: Այս եղանակով գործունեությունն իրականացվում է ոչ թե արտաքին ճնշումների կամ հատուցումների, այլ բնորոշ բավարարման համար:

Արտաքին մոտիվացիա

Դա անցողիկ շարժառիթի տեսակ է, որը վերաբերում է այն էներգիան, որը կարծես որոշակի վարք է գործադրում `արտաքին որոշակի օգուտ ստանալու նպատակով, չնայած որ այս գործողությունն ինքնին հետաքրքիր չէ:

Շատ անգամներ մենք անում ենք բաներ, որոնք մեզ դուր չեն գալիս, բայց եթե դրանք անում ենք, գիտենք, որ մեզ համար կարևոր վարձատրություն կգա: Սա հիմնականում արտաքին դրդապատճառ կլինի:

Դրական մոտիվացիա

Խոսքը գնում է ցանկությունների և հաճելի բանի հասնելու համար `մի շարք գործողություններ սկսելու մասին` ունենալով դրական երանգ: Այն ուղեկցվում է նվաճմամբ կամ բարեկեցությամբ, երբ կատարում եք առաջադրանք, որն ամրապնդում է այդ առաջադրանքի կրկնությունը:

Այսինքն, եթե երեխան ծնողների առջև ասի այբուբենը, և նրանք շնորհավորեն նրան, ապա նա ավելի հավանական է, որ կրկնի այս պահվածքը: Առաջին հերթին, եթե այբուբեն արտասանելը երեխայի համար զվարճալի է (և եթե այն չեզոք է, ծնողների ուժեղացման շնորհիվ, դա կարող է դառնալ հաճելի առաջադրանք):

Բացասական մոտիվացիա

Բացասական մոտիվացիան տանում է վարքագծի վարման ՝ տհաճ արդյունքներից խուսափելու համար: Օրինակ ՝ վեճից խուսափելու համար աման լվանալը կամ առարկայի ձախողումից խուսափելու համար սովորելը:

Մոտիվացիայի այս տեսակը շատ խորհուրդ չի տրվում, քանի որ երկարաժամկետ առումով այն այնքան էլ արդյունավետ չէ և անհանգստություն կամ անհանգստություն է առաջացնում: Դա ստիպում է մարդկանց չկենտրոնանալ այդ խնդրի վրա կամ ցանկանալ այն լավ կատարել: ավելի շուտ խուսափում են այն բացասական հետևանքներից, որոնք կարող են առաջանալ, եթե դրանք չիրականացնեն:

Ամոտիվացիա կամ դեմոտիվացիա

Անհատը գործելու մտադրություն չունի: Դա տեղի է ունենում այն ​​պատճառով, որ որոշակի գործունեություն իր համար կարևոր չէ, նա իրավասու չի զգում այն ​​իրականացնել, կամ կարծում է, որ չի ստանա իր ուզած արդյունքը:

ֆոտոպատում Զովաբերի Միջնակարգ դպրոցից ՝

Նախագիծ ՝

Հայաստանի ամենամեծ հարսանիքը Ծաղկունքում
Նախաձեռնությունը՝ «Գագարին» նախագծի. հանրակրթական էկոհամակարգ
Համակարգումը՝ Բլեյան կրթական ցանցով
Իրականացումը՝ «Ազգային հարսանիք» , Լավաշի միջազգային օրվա նախագծով
Կազմակերպիչ մասնակիցները՝  Ծաղկունք, Դդմաշեն, Վարսեր, Գեղամավան, Զովաբեր, «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր
Նախագծի համակարգող՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի ծեսերի կենտրոնի ղեկավար` Սյուզի Մարգարյան

Հարսանիքի պատրաստության ճամբարի մեկնարկ՝ մարտի 21-23

Մասնակից հարսանքավոր-ճամբարականներ՝

• «Գագարին» նախագծի  հանրակրթական դպրոցների դասավանդողներ, սովորողներ
• «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի դասավանդողներ, սովորողներ
• Այլ ցանկացողներ

Իրականացման վայրը՝ «Գագարին» նախագծիի վեց դպրոցներ՝ Ծաղկունք, Դդմաշեն, Վարսեր, Գեղամավան, Զովաբեր, Գագարին ավան:

Ամփոփման վայրը՝ Ծաղկունք :

Հարսանեկան ճամբարի բովանդակությունը՝

• Հունիսյան «Հացով հարսանիք» նախագծի նախապատրաստական աշխատանք,
• Երաժշտական գործունեություն,
• Պարուսուցում
• Ծիսական խոհանոց

Օր առաջին, մարտի 21

10:00-10:30` ճամբարի մեկնարկ  «Գագարին» համայանքի վեց դպրոցներում,

10:30-11:30` ծիսական պարուսուցում,

11:30-12:00` ուրախ ընդմիջում

12:00-13:00` տոնական ծիսական երգերի ուսուցում

Ծաղկունք– Մարինե Մկրտչյան, Տաթև Մանվելյան, Քոլեջի սովորողներ

Դդմաշեն– Սեդա Թևանյան, Արեգ Տոնոյան

Վարսեր– Մարինեն Ոսկանյան, Մերի Խաչիկյան

Գեղամավան– Մարիամ Մնացականյան, Տիգրան Զոհրաբյան

Զովաբեր– Հասմիկ Մաթևոսյան, Հրայր Փարսադանյան

Գագարին ավան– Աչեր Բաստաջյան, Քեշիշյան Լուիզ, Լաերտ Գրիգորյան

Օր երկրորդ, մարտի 22

10:00-11․30` տոնական ծիսական երգերի ուսուցում

11:30-12:00` ուրախ ընդմիջում

12:00-13:00` պարուսուցում

Ծաղկունք– Մարինե Մկրտչյան

Դդմաշեն– Տաթև Մանվելյան, Արեգ Տոնոյան

Վարսեր– Մարինեն Ոսկանյան, Մերի Խաչիկյան

Գեղամավան– Մարիամ Մնացականյան

Զովաբեր– Արմենուհի Թամոյան, Հրայր Փարսադանյան

Գագարին ավան– Աչեր Բաստաջյան, Լաերտ Գրիգորյան, Լուիզ Քեշիշյան

Օր երրորդ, մարտի 23

11:00 հարսանքավորների հավաք Ծաղկունքի դպրոցում, միասնական ծես, հյուրասիրություն (Յուրաքանչյուր ճամբարային ջոկատ նախապես պատրաստում է հյուրասիրություն): Մասնակիցները` Ծաղկունքից, Դդմաշենից, Վարսերից, Գեղամավանից, Զովաբերից, Գագարին ավանից:

Կրթահամալիրի մասնակիցներ.

Աշոտ Բեյան

Գևորգ Հակոբյան

Սյուզի Մարգարյան

Տաթև Աբրահամյան

Մարինե Մկրտչյան

Մարինե Ոսկանյան

Լաերտ Գրիգորյան

Տիգրան Զոհրաբյան

Մնեմոնիկան կամ մնեմոտեխնիկան հիշողությունն ակտիվացնող, զարգացնող,ամրապնդող արվեստ է: Տեխնիկայի անվանումը հիշողության աստվածուհու և ինը մուսաների’ Մնեմոսինեի հետ է կապված:  Սակայն կա նաև մեկ այլ մեկնաբանություն, ըստ որի <<Մնեմոնիկա>> – հունարեն մնեմե բառից է ծագել, որ նշանակում է հիշողություն: Այն հիշելու, գիտելիքներ մտապահելու արվեստ է, որը սկսել է զարգանալ դեռևս Հին աշխարհում:

Մնեմոնիկան սովորական, մեխանիկական հիշողությունիցտարբերվում է նրանով, որ ինֆորմացիան հիշելու համար կիրառվում են հնարքներ, որոնք իրենցից ներկայացնում են համեմատություններ, պատկերացումներ, կարող են օգտագործվել զգացմունքները, մինչդեռ մեխանիկորեն հիշելը զուրկ է դրանցից: Վերջինը տեղի է ունենում կրկնողության միջոցով կամ առանց դրա :

Որքան էլ զարմանալի է ,բայց գոյություն ունի հիշողության ամենամյա մրցույթ, որտեղ մարդիկ ցուցադրում են իրենց հիշելու զարմանալի կարողությունը։ Այսպես օրինակ’ Ալեքս Մալենը, ԱՄՆ-ից , կարողացել է 5 րոպեում մտապահել 568 թիվ, իսկ Մոնղոլիայից Մունխշուռ Նարմանդախը 1 ժամում հիշել է 1924 խաղաքարտ։

Ըստ այս տեխնիկայի հեշտ է հիշել ծիածանի գույները.

Կարմիր, նարնջագույն, դեղին, կանաչ, երկնագույն, կապույտ, մանուշակագույն— հայրերեն հիշելու մնեմոտեխնիկան՝

Կատուն նստած դռան կողքին, երազում է կերի մասին։

իմ տարբերակը`

Կարապը նստել դարպասի կողքին երազում էր կտի մասին

Հիշողությունը մարդու փորձի մտապահումը, պահպանումը և հետագա վերարտադրումն է: Մարդու հիշողությունն իրենից բարդ երևույթ է ներկայացնում: Այն ունի մի շարք գործընթացներ, հոգեբանական առանձնահատկություններ: Հիշողությունն ընկած է մյուս հոգեկան գործընթացների հիմքում:

Ըստ ծագման հիշողություն լինում է`

ֆիլոգենետիկական, որը ներառում է ժառանգական մեխանիզմների միջոցով ծնողների կողմից ստացված ինֆորմացիան: Այն դրսևորվում է անպայման ռեֆլեքսների և դրանց զուգորդությունների՝ բնազդային գործողությունների ձևով:

Օնտոգենետիկական հիշողությունը կազմում է մարդու անհատական զարգացման ընթացքում ձեռք բերած ինֆորմացիան:

Ըստ մարդու գործունեության նպատակի հիշողությունը լինում է՝

Ոչ կամածին հիշողության դեպքում մարդն իր առջև նպատակ չի դնում ընկալածը պահպանելու և վերարտադրելու համար:

Կամածին հիշողության դեպքում մարդն իր առջև նպատակ է դնում ընկալվածը պահպանելու և վերարտադրելու: Մարդու կյանքի առաջին տարիներին գիտելիքների, կենսափորձի կուտակման և վարքի իրագործման հիմնական մեխանիզմը ոչ կամածին է: Վաղ մանկության տարիներին երեխան իր առջև չի կարող գիտակցորեն շրջապատի երևույթները կամ մեծահասակների խոսքը մտապահելու և անհրաժեշտության դեպքում վերարտադրելու խնդիր դնել: Տարիքի մեծացման հետ զուգընթաց քանի գնում մեծանում է կամածին հիշողության դերը:

Ըստ հոգեկանում ընկալված ինֆորմացիայի պահպանման տևողության առանձնացվում են՝

Կարճատև հիշողություն- ինֆորմացիան մեկ անգամ ընկալելուց հետո մտքում պահելու և վերարտադրելու երևույթն է: Ընկալումից մինչև վերրտադրության ավարտը տևում է մի քանի վայրկյան:

Երկարատև, տևական, երկարաժամկետ հիշողության դեպքում ընկալված ինֆորմացիան պահվում  շատ երկար՝ կրկնելոը և վերարտադրելու շնորհիվ:

Օպերատիվ հիշողություն, որն ընկած է կարճատև և երկարատև մակարդակների միջև: Դրանց օգնությամբ ապահովվում է մարդու ընթացիկ գործունեությունը, այդ գործության մեջ մտնող գործողությունների և գործառնությունների կատարումը:

Ըստ մտապահվող նյութի բնույթի լինում է՝

Շարժողական հիշողությունը, որն անհատի կողմից իր իսկ կատարած շարժումներն ու դրանց համակարգերը մտապահելու, պահպանելու և վերարտադրելու երևույթն է:

Պատկերավոր հիշողություն դեպքում ինֆորմացիան մտապահվում և վորարտադրվում է մտապատկերների միջոցով- տեսողական, հոտառական, լսողական…:

Հուզական հիշողությունը հույզերի ու հուզական վիճակների մտապահումն ու վերարտադրումն է:

Խոսքային տրամաբանական կամ սիմվոլիկ հիշողությունը բառերի, հասկացությունների ձևով արտահայտված ինֆորմացիայիմտապահումն ու վերարտադրումն է