Ուսումնասիրել տրված հանելուկները.

ինչի՞ հիմա վրա են կազմվել
առանձնացնել օրնակներ ըստ կազմված ձևի
փորձել գրել հանելուկներ
Մի բան կա, բան չի նմանի,
Ձու կածի, հավ չի նմանի,
Չորս ոտք ունի, կով չի նմանի,
Շատ կաշխատի, մարդ չի նմանի:
(մրջյուն )
Ման եմ գալիս, հավ չեմ,
Լույս եմ տալիս, ճրագ չեմ:
(լուսատիտիկ)
Թռչի ոտքերը կախ են,
Իջնի ծնկները շալակն են:
(մորեխ)

Մի գոմ կա մի խուրձ խոտ մեջը չի
մտնի,
Բայց հազարավոր զորք կա մեջը:
(մրջնանոց)
Կատուն կանգնել է դեզին,
Պոչն օլորել է վզին:
(աղվես)
Ինքը հողից, կյանքն արևից,
Մահը ջրից:
(աղ)
Մի աման ներկ
Աշխարհ կներկի:
(արև)
Եկավ օրով, գնաց տարով:
(Նոր տարի)
Մինչև իրիկուն կպտտի, բան չկա,
Իրիկունը տուն հասնի թե չէ,
Բերանը բաց կմնա:
(կոշիկ)
Ուր գնամ, հետս է:
(ստվերը)
Աչքեր ունի, ոտքեր չունի,
Մարդ կսպանի, ձեռքեր չունի,
Հավկիթ ունի, փետուր չունի,
Շորեր ունի, որ կար չունի:
(օձ)
էստեղ պուպուզ, էնտեղ պուպուզ,
Մեկ էլ տեսար կտուրով դուրս:
(արևի շողը)
Քույր ու եղբայր են, մեկն առավոտն է ծնվում, երեկոյան մեռնում,
Մյուսը երեկոյան ծնվում, առավոտը մեռնում:
(արև, լուսին)
Գլխին տուր,
Մեջը կուլ տուր:
(ընկույզ)
Ի՞նչ պարան է,
Ինքն է վրադ փաթաթվում:
(օձ)
Պոզեր ունի, այծ չէ,
Թևեր ունի, թռչուն չէ:
(բզեզ)

Մի խուրձ խոտ չի մտնում,
Բայց հազար կենդանի շունչ է
ապրում:
(մրջնանոց)
Կլորիկ է, քար չէ,
Չու է ածում, հավ չէ:
(կրիա)
Թռչում է, թռչուն չէ,
Փոքրիկ է, մրջյուն չէ:
(մեղու)
Մեկ հոր,
Երեսուներկու զինվոր:
(բերան, ատամներ)
Մի ծառ կա, վրան հինգ ճյուղ,
Ամեն ճյուղին մի տերև:
(ձեռք, մատներ, եղունգներ)
Չորս կողմը փուշ,
Մեջտեղը նուշ:
(թարթիչներ, աչք)
Սև է սաթի նման,
Սպիտակ է կաթի նման,
Կարմիր է վարդի նման,
Ման կգա մարգի նման:
(աքաղաղ)
Չորս ախպեր մի գդակի տակ,
Ոնց որ թե էլի չգտաք:
(սեղան)
Շարժվում է ոտք չունի,
Մտրակ է, կոթ չունի:
(օձ)
Մի թագավոր կա,
Քառասուն կին ունի,
Կարմիր թագիկ ունի,
Դեղին ոտիկ ունի:
(աքաղաղ)
Չորս ոտքը հողին,
Երկուսը կողին:
(ձի և ձիավոր)
Գընդըլ, մընդըլ տատիկը,
Հանեց վրայի շապիկը,
Փախավ մտավ բաղնիքը:
(կարտոֆիլ)

Չի լալիս մորթվողը,
Լալիս է մորթողը:
(սոխ)
Ուլուլիկ, պուլուլիկ,
Ոչ դուռ ունի, ոչ կտուր:
(ձու)
Մի պուտուկի մեջ
Երկու տեսակ ջուր:
(ձու)
Արի,’ ասում եմ, չի գալիս,
Մի արի, ասում եմ, գալիս է:
(շրթունք)
Շնչավորից անշունչ ելավ,
Անշունչից շնչավոր:
(հավ, ձու)
Ման է գալիս կամաց-կամաց,
Մի շալակ փուշ վրան առած:
(ոզնի)
Փոքրիկ գազան,
Արագ վազան,
Քուրքը դեղին,
Շատ է սիրում հավի ցեղին:
(աղվես)
Մի պապիկ կա
Հազար թոռ է շալալկել:
(խաղող)
Նայում ես կանաչ է,
Կտրում ես կարմիր է,
Մեջը լիքը սև զինվոր է:
(ձմերուկ)
Ափը կանաչ,
Ջուրը կարմիր,
Ձկները սև:
(ձմերուկ)
Չորս կողմը փակ,
Մեջը հազար ձագ:
(ձմերուկ)
Մի փոքրիկ պապիկ,
Հագին հազար շապիկ:
(կաղամբ)

Գլխիդ վերև,
Հազար տերև:
(ծառ)
Ձմոանը տաքացնում է,
Գարնանը ուրախացնում,
Ամռանը հովացնում է,
Աշնանը կշտացնում:
(ծառ)
Մանրիկ-մանրիկ եկեղեցի,
Դանակով զարկի, դուռը բացի,
Մեջը սիրով համբուրեցի:
(նուռ)
Ուլուլիկ-պուլուլիկ,
Մեջը լիքը շողուն ուլինք:
(նուռ)
Սև արաբը զյուղը մտավ,
Գյուղը վախից քուն մտավ:
(Գիշեր)
Սև սատանեն բեղն ոլորեց,
Հազար-հազար մարդ գլորեց:
(Գիշեր)
Թռչում է, թռչուն չէ,
Թրջում է, ջուր չէ:
(ամպ)
Մի երկար սփռոց ունեմ,
Ինչքան ուզես հավաքել, չես կարող:
(ամպ)
Մի հովիվ կա ոչխարներին գիշերն
է արածեցնում:
(լուսին, աստղեր)
Ոտք չունի, ման է գալիս,
Բերան չունի, կուլ է տալիս:
(մառախուղ)
Պստիկ, պստիկ մանչեր
Արտի վրա տռճիկ տվեցին:
(կարկուտ)
Գորգ ունեմ,
Թափ տալ չի լինի,
Ոսկի ունեմ,
Հաշվել չի լինի:
(երկինք, աստղեր)

Այ լարի, լարի,
Երկու կաքավ գնում են գալիս:
(արև, լուսին)
Մեկը փչում է պաղած-պաղած,
Մեկի աչքերը կրակ վառած:
(արև, լուսին)
Կարմիր բաղարջ
Հազարի առաջ:
(արև)
Ինչ թուր է
Գլխիդ ընկնի, չի կտրի:
(արևի ճառագայթ)
Պատուհանից ընկավ ներս,
Թե որ կարաս, կբռնես:
(արևի ճառագայթ)
Մեծ տուն, հազար ճրագ, ոչ տուն
ունի, ոչ գերան:
(երկինք, աստղեր)
Ինձ նայես, աչքերդ կծակեմ:
(արև)
Մի խնձոր,
Կեսը սպիտակ, կեսը սև:
(օր)
Երեսուն օր ապրում է ու մեռնում,
Մյուս օրը նորից ծնվում:
(լուսին)
Ցերեկը քուն են մտնում,
Գիշերը զարթնում:
(աստղեր)